ΕΝΩΜΕΝΟΙ
Μπορούμε να Δημιουργήσουμε το Νέο ΠΑΣΟΚ
ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΟΙ
Μπορούμε να Νικήσουμε
Ξανά
Αθήνα 2/11/2007

Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Ζούμε σε ένα κόσμο πολύ πιο ταραγμένο από ότι συνηθίσαμε. Το «Τέλος της Ιστορίας», η Νέα Τάξη Πραγμάτων και η Παγκοσμιοποίηση περιγράφουν την ίδια πραγματικότητα : την εποχή της αυθαιρεσίας, της ανασφάλειας και της έντασης. Ο μονοπολικός κόσμος αποδεικνύεται πιο ασταθής από ότι θα μπορούσαν να φανταστούν ακόμα και οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές του. Οι οικονομικά ισχυροί που τον υποστήριξαν για τα δικά τους συμφέροντα. Ο εθνικισμός των Η.Π.Α. και όσων συντάχθηκαν μαζί τους στην πορεία αυτή εξελίσσεται σε μάστιγα για όλη την ανθρωπότητα. Οι τρείς βασικές ορίζουσες της σύγχρονης δεξιάς πολιτικής είναι αποδόμηση των συλλογικοτήτων (οι οποίες εμπεριέχουν ιστορική-πολιτιστική αναφορά) και της συντεταγμένης έκφρασης τους, η διάλυση του κοινωνικού κράτους και του δημόσιου χώρου, η καταστροφική διαχείριση του περιβάλλοντος. Οι επιλογές αυτές στην υπηρεσία του “αμερικανικού ονείρου” - για ποιους και πόσους άραγε ; - αποδεικνύονται αδιέξοδες. Όσο αδιέξοδη αποδεικνύεται και η πολιτική της όλο και εντατικότερης εκμετάλλευσης των χωρών του τρίτου κόσμου.

Στο πλαίσιο αυτό, νέες δυνάμεις αναδύονται. Η, μέχρι πριν λίγα χρόνια ξεχασμένη Κίνα, οι Ινδίες, αλλά και η Ρωσία -την οποία όλοι θεωρούσαν ηττημένη για το προβλεπτό μέλλον- εισβάλλουν ορμητικά στη διεθνή σκηνή και παίζουν όλο και πιο σημαντικό ρόλο. Εντείνοντας, όπως είναι μοιραίο, την αστάθεια και την ρευστότητα. Η σταδιακή μετατροπή της Ε.Ε. σε εργαλείο οικονομικής ανάπτυξης υπέρ των λίγων, καθώς και η διολίσθηση της σε προκεχωρημένο φυλάκιο των γεωστρατηγικών συμφερόντων των Η.Π.Α προσδίδουν στην αδυναμία της δραματική διάσταση.

Η Ελλάδα και οι Έλληνες ,όπως και οι άλλοι λαοί, βιώνουν όλο και πιο έντονα τις επιπτώσεις αυτής της δεξιάς πολιτικής στην καθημερινότητα τους.

-Αστάθεια στα σύνορα

-Επίθεση στην ιστορική μνήμη και την παράδοση

-Οικονομική συμπίεση

-Μετανάστευση-Ρατσισμός

-Περιστολή ατομικών και συλλογικών ελευθεριών και δικαιωμάτων

-Φόβος για την ασφάλεια και το αύριο

-Λιγότερες ευκαιρίες κοινωνικής εξέλιξης

-Συναλλαγή και αναξιοκρατία

-Παραπληροφόρηση και εικονική πραγματικότητα

-Αποξένωση

-Απάνθρωπη εντατικοποίηση του ρυθμού ζωής

-Έλλειψη ελεύθερου χρόνου

Τοποθετούνται πολιτικά με βάση την εμπειρία και τα βιώματά τους αναζητώντας διεξόδους και λύσεις .

Το παραδοσιακό πλαίσιο άσκησης πολιτικής στα στενά όρια του έθνους κράτους κρίνεται ανεπαρκές.

Όπως ανεπαρκείς και θολές κρίνονται οι πολιτικές θέσεις και στρατηγικές επιλογές των σοσιαλιστικών κομμάτων τα οποία εκ του ιστορικού αξιακού τους συστήματος θα έπρεπε να αποτελούν εναλλακτικές προτάσεις διεξόδου.

ΗΤΤΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ


Το ΠΑΣΟΚ, στις τελευταίες εκλογές για την ανάδειξη των εκπροσώπων του Ελληνικού Λαού, στο Κοινοβούλιο, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι υπέστη μία στρατηγικού χαρακτήρα ήττα. Μία ήττα με δομικά χαρακτηριστικά τα οποία θα πρέπει να αναλυθούν. Η ανάλυση μάλιστα αυτή πρέπει να οδηγήσει σε διατυπώσεις δομικών αλλαγών, στη πολιτική και προγραμματική μας πρόταση, στη φυσιογνωμία του Κινήματός μας και στην οργανωτική μας δομή.

Το ΠΑΣΟΚ στις 16 Σεπτεμβρίου, όχι μόνο δεν ανέκτησε τη χαμένη από το 2000 πολιτική του ηγεμονία, αλλά αντίθετα, είχε διαρροές και προς τα δεξιά του και προς τα αριστερά του. Υπέστη μάλιστα όπως φανερώνει το ποσοστό μας μία δραματική ρωγμή στην παραδοσιακή παραταξιακή του βάση, σε αυτούς που δεν το εγκατέλειψαν ούτε και το 1989.

Η παραπάνω παραδοχή είναι αυτή που καθιστά τη συζήτηση που διεξάγεται τις τελευταίες ημέρες, επιδερμική, μη συμβάλλοντας αποτελεσματικά στην υπέρβαση της ήττας. Αναδεικνύει όμως μία πτυχή της κρίσης, που είναι ο τρόπος εκλογής ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ, τρόπος που δυστυχώς όχι μόνο οδηγεί την διαδικασία εκλογής Προέδρου να μοιάζει σίριαλ, υψηλής θεαματικότητας αλλά ακόμα χειρότερα, οδηγεί σε εκλογή διά βιαίας προσωπικής συγκρούσεως προσώπων.

Ας εξετάσουμε λοιπόν την επιχειρηματολογία των ημερών, με βαθιά γνώση ότι δε φωτίζει τα βαθύτερα πολιτικά αίτια της ήττας,

Λόγος:Για όλα φταίει ο Γ. Παπανδρέου, η αλλαγή αρχηγού θα φέρει το ΠΑΣΟΚ, σε τροχιά Νίκης.

Αντίλογος: Αναμφισβήτητα ο Γιώργος Παπανδρέου έχει βαριές ευθύνες. Δεν ακολούθησε το αιτούμενο περί ανανέωσης του ΠΑΣΟΚ, όπως είχε διατυπωθεί από τον Ελληνικό Λαό το 2004, και ακόμα χειρότερα ταύτισε την Ανανέωση με επιλογές απολίτικες που είχαν τραγικά αποτελέσματα.

Δεν ανανέωσε το κόμμα στις πρακτικές του εσωτερικής του διεύθυνσης, εφόσον εγκαταστάθηκε εξ ονόματός του ένας σκληρός εσωκομματικός μηχανισμός συκοφαντίας στελεχών.

Δεν ανανέωσε το κόμμα σε ιδέες, και πολύ περισσότερο κάποιες θέσεις του όπως αυτή για τη Συνταγματική Αναθεώρηση του άρθρου 16, προκάλεσαν σημειολογική ρήξη, με την παράδοση του ΠΑΣΟΚ.

Όμως όλα αυτά έχουν μικρή σημασία, εάν κατανοήσουμε, ότι το ΠΑΣΟΚ, της καθεστωτικής νοοτροπίας, του κόμματος στελεχών που δεν κατανοεί τις ανάγκες της κοινωνίας, του καθημερινού συμβιβασμού σε θέματα αρχών και αξιών, της αλληλοπροώθησης των ημετέρων, είναι συλλογικό δημιούργημα όλων των πρωταγωνιστών του δράματος.

Για αυτό ακριβώς το λόγο, το σημερινό ΠΑΣΟΚ, δεν χρειάζεται αλλαγή Προέδρου, αλλά πρωτίστως αλλαγή πολιτικής, ταυτότητας, φυσιογνωμίας, δομής.

Λόγος: Για όλα φταίει η υπονόμευση:

Αντίλογος: Είναι αντικειμενικό, ότι σε ένα μεγάλο κόμμα, υπάρχει αναμφισβήτητα διαφορετική ταχύτητα ενεργοποίησης των στελεχών. Τούτο μπορεί να είναι ευθύνη των αδρανούντων στελεχών, μπορεί όμως και έχουμε πολλές περιπτώσεις ακουσίως αδρανοποιηθέντων στελεχών, τα οποία εξοβελίστηκαν. Στην πραγματικότητα, δεν υπήρξε υπονόμευση στις τελευταίες εκλογές αλλά αδυναμία. Η πολιτική αδυναμία οδήγησε, και σε οργανωτική αδυναμία και απροθυμία.

Λόγος: Για όλα φταίει η οκταετία Σημίτη.

Αντίλογος: Ο Κώστας Σημίτης ήταν ένας πολιτικός που έκανε εξ αρχής συγκεκριμένες στρατηγικές επιλογές οι οποίες είχαν στοιχειώδη συνάφεια με μια σύγχρονη πατριωτική σοσιαλιστική στρατηγική. Οι επιλογές αυτές έγιναν πραγματικότητα. Όμως είχαν και συνέπειες, οι οποίες πρέπει να αποτιμηθούν, είχαν και αδυναμίες οι οποίες έπρεπε εγκαίρως να αντιμετωπιστούν. Το τελευταίο όχι μόνο δεν έγινε, αλλά η εκούσια εγκατάλειψη της πολιτικής λειτουργίας του κόμματος προξένησε τη σημερινή αδυναμία μας να ανταποκριθούμε στα αιτήματα της κοινωνίας. Το ΠΑΣΟΚ, συλλογικά έπαψε να είναι εργαλείο παραγωγής πολιτικής.

Είναι όμως τουλάχιστον άκομψο, να μετατρέπονται σε κατήγοροι της εποχής Σημίτη, μεγάλο μέρος των «φανατικών» υποστηρικτών του Κώστα Σημίτη, οι οποίοι μάλιστα τότε όχι μόνο σιωπούσαν και στήριζαν αλλά και απαξίωναν όποιον διαφωνούσε.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Σε όλους τους παραπάνω λόγους και αντίλογους μπορεί κάποιος να βρει χρήσιμα στοιχεία για την ήττα. Κωδικοποιώντας τα μπορούμε να καταλήξουμε σε κάποια συμπεράσματα:

1. Το ΠΑΣΟΚ, ταυτίστηκε με βασικές επιλογές της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας, από το 1996 και μετά. Αυτές οι επιλογές, επειδή υποβάθμισαν ενόψει της προσπάθειας για την Ενοποίηση της Ευρωπαϊκής Οικονομίας, το δίκαιο επιμερισμό του κόστους επιτυχίας των στόχων της ΟΝΕ, οδήγησαν νομοτελειακά σε όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων. Στην Ελλάδα αυτό εξ άλλου είχε μεγεθυντικές αντανακλάσεις σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, γιατί οδήγησε όχι μόνο τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα σε οικονομική επιδείνωση αλλά και τα μεσαία στρώματα σε σοβαρή απώλεια εισοδημάτων. Τούτο διέρρηξε σταδιακά την παραδοσιακή μας κοινωνική συμμαχία. Επιπροσθέτως όμως η ρητορεία την οποία πολλές φορές αναπτύξαμε για να στηρίξουμε μία πολιτική αναμφίβολα ορθή ως προς τους στόχους της (ΟΝΕ), οδήγησε στην εμπέδωση μίας λογικής νεοφιλελεύθερου μονόδρομου, ως απάντηση στα προβλήματα, την οποία σήμερα πληρώνουμε. Οι οπαδοί του μονόδρομου ψηφίζουν τη Δεξιά, οι αντίπαλοι του μονόδρομου σίγουρα δε μας θεωρούν βιώσιμη εναλλακτική πρόταση.
2. Το συλλογικό υποκείμενο ΠΑΣΟΚ, έπαψε να παράγει πολιτική, μετατράπηκε σε μία αρένα εσωκομματικών συγκρούσεων, αφενός και αφετέρου σε μηχανισμό νομής κρατικής εξουσίας. Το αποτέλεσμα ήταν διαλυτικό. Ένα κόμμα ψηφοφοριών χωρίς σπονδύλωση, άρθρωση, δομή, αποκομμένο από την κοινωνία, το οποίο βαριεστημένο παρέδωσε την εξουσία, και αυτάρεσκα δηλώνει έτοιμο με γιουρούσι να την πάρει. Ένα κόμμα που αρνείται να συνειδητοποιήσει ότι το τέλος της τραγωδίας είναι πάντα η κάθαρση, η οποία πρέπει να γίνει. Η κατανόηση δηλαδή των σφαλμάτων και η επιλογή των πολιτικών που οδηγούν σε αλλαγή εποχής.
3. Τα τελευταία 3,5 χρόνια, καμία σοβαρή προσπάθεια δεν έγινε να αναστραφούν τα δομικά αίτια της ήττας. Η ταύτιση μας στο άρθρο 16, με την Ν.Δ., η οργανωτική διάλυση του κόμματος και η ενοχοποίησή του, η διάλυση της Νεολαίας, λες και αυτή έφταιγε για όλα τα δεινά του κόμματος, επειδή μία μερίδα στελεχών που προέρχονται από αυτή το αιτήθηκε( με προφανή στόχο την ανάκτηση του ελέγχου της δια σταλινικών μεθόδων όπως αποδείχθηκε στο τελευταίο συνέδριο), οι πολιτικά άτοπες εφαρμογές νεωτερικών αντιλήψεων και η αδράνεια αρκετών κορυφαίων στελεχών, που ποτέ δεν έκρουσαν των κώδωνα του κινδύνου, μας οδήγησαν στο τέλμα.



Κατά την άποψη μας όμως εάν όλα αυτά που προαναφέρθηκαν, τα οποία λίγο πολύ με τη μια ή την άλλη ματιά απηχούν συμπεράσματα ευρέως αποδεκτά στο στελεχιακό μας δυναμικό, δεν τεθούν κάτω από ένα συνολικότερο πρίσμα που επεξηγεί και τις βαθύτερες κοινωνικές διεργασίες που συντελούνται για πρώτη φορά μετά τη μεταπολίτευση με τέτοια ένταση στην ελληνική κοινωνία, σίγουρα το αίτημα της ρήξης και της ανατροπής δεν θα αποχτήσει ποτέ πραγματικό κοινωνικό αντίκρισμα.

Η στρατηγικού χαρακτήρα ήττα που υπέστη το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στις πρόσφατες εκλογές ακουμπά στο τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται οι Έλληνες πολίτες στην καθημερινή τους ζωή , τα προβλήματα, τις απαιτήσεις, τα αδιέξοδα με τα οποία έρχονται αντιμέτωποι ως αποτέλεσμα των ελλείψεων και των αντιφάσεων του σύγχρονου περιβάλλοντος και την προφανή ανεπάρκεια του πολιτικού μας φορέα να απαντήσει ξεκάθαρα στις απαιτήσεις του.

Οι πολίτες ανάλογα με την προσωπική αξιακή τους ιεράρχηση αναζήτησαν για πρώτη φορά σε τέτοια έκταση πολιτική έκφραση, ως μέσο διαμαρτυρίας, σε δυνάμεις πέραν του παραδοσιακού δίπολου. Αμφισβήτησαν για πρώτη φορά δε το παραδοσιακό δίπολο με εμπεδωμένη την πεποίθηση που λέει ότι και οι δύο είναι ίδιοι.

Η αποδυνάμωση ΠΑ.ΣΟ.Κ Ν.Δ διοχετεύθηκε κυρίως προς τα δύο κόμματα της Αριστεράς ,την άρνηση ψήφου, την εσωτερική αμφισβήτηση μέσω του σταυρού προτίμησης όσων με υψηλούς τόνους προσπάθησαν να προπαγανδίσουν αυταρχικές ή νεοταξίτικες λογικές π.χ. Γιαννάκου-Γεωργιάδης, καθώς επίσης και σε ένα ξένο προς την παράδοση του Ελληνικού λαού υψηλό ποσοστό της άκρας δεξιάς.

Ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ το Κ.Κ.Ε. και ο ΛΑ.Ο.Σ επιδίωξαν και πέτυχαν ,σε ικανοποιητικό βαθμό για αυτούς, την υποδοχή και ευτυχώς όχι ακόμα την ενσωμάτωση πολύ μεγάλου μέρους αυτής της πολυεπίπεδης δυσαρέσκειας.

Η αδιέξοδη και ελλειμματική προσέγγιση τους όμως για ένα προοδευτικό πατριώτη δημοκράτη και σοσιαλιστή πρέπει να γίνει εμφανής στους πολίτες του τόπου μας. Για εμάς όσο επικίνδυνη είναι η λαϊκίστικη πολιτική του εθνικισμού της άκρας δεξιάς, η οποία καταγγέλλει τη νέα τάξη πραγμάτων χωρίς να αμφισβητεί τη ρίζα του κακού που είναι ο αχαλίνωτος καπιταλισμός, άλλο τόσο επικίνδυνη κρίνεται η πολιτική της Αριστεράς (τουλάχιστον της μιας συνιστώσας του) η οποία λειτουργώντας με όρους εκλογικής αναπαραγωγής καταγγέλλει τον αχαλίνωτο καπιταλισμό αποδεχόμενη όμως πλήρως και αφελώς το πυρήνα του αξιακού συστήματος της νέας τάξης πραγμάτων βλ. Βιβλίο Ιστορίας της 6ης Δημοτικού, ταύτιση του πατριωτισμού με τον εθνικισμό , αποδόμηση της ιστορικής συνείδησης των λαών και μετατροπή τους σε καταναλωτικές μάζες, υπηκόων των σύγχρονων οικονομικών περιφερειών του πλανήτη οι οποίοι θα υπηρετούν βολικά το παγκόσμιο νεοφιλελεύθερο μοντέλο.

Όσο ο καπιταλισμός δεν θα βρίσκει την οργανωμένη δημοκρατία ως αντίβαρο η οικονομική συμπίεση των κατώτερων και μεσαίων κοινωνικών στρωμάτων θα μεγαλώνει και αυτό θα τα ριζοσπαστικοποιεί. Όσο η νέα τάξη πραγμάτων θα προβάλλει ως πρότυπα οργάνωσης και κοινωνικής δομής ανιστόρητα μοντέλα που δεν σέβονται την λαϊκή παράδοση, τις ανθρώπινες αξίες και ανάγκες, αλλά υπηρετούν μονοδιάστατα το κέρδος ως υπέρτατη αρχή, τόσο θα αυξάνεται ο τυχοδιωκτισμός και οι χωρίς αρχές αντιπαραθέσεις που θα τροφοδοτούν αδιέξοδους φανατισμούς, εθνικισμούς, περιφερειακές και ενδοπεριφερειακές συγκρούσεις.

Οφείλουμε να δούμε με πολύ προσοχή αυτά τα φαινόμενα αντί να τα προσπερνούμε απαξιωτικά και ενίοτε με αφοριστική αφέλεια. Πολύ περισσότερο όταν θα πρέπει να τεθούν σαφείς προϋποθέσεις στη προσπάθεια προσέγγισης με την άλλη Αριστερά.

Ο ελληνικός λαός απαιτεί ένα ριζικά διαφορετικό πολιτικό λόγο ο οποίος θα συγκροτεί μια αξιόπιστη κυβερνητική πρόταση και ταυτόχρονα ένα κοινωνικό πολιτικό ρεύμα ανατροπής των προτεραιοτήτων και των αξιών που αναπαράγει η νέα διεθνείς τάξη πραγμάτων.

Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι ιστορικά ο μόνος πολιτικός φορέας που μπορεί να εκφράσει δημιουργικά αυτή την κοινωνική και πολιτική εν δυνάμει πλειοψηφία, πριν αυτή πολυδιασπαστεί οριστικά και μετατραπεί σε ένα φοβικό και αναποτελεσματικό πολιτικό υποκείμενο, βορά στην υπηρεσία των λίγων και ισχυρών.

Αυτό είναι κατά την άποψή μας το κρίσιμο πολιτικό διακύβευμα που αφορά το μέλλον της δημοκρατικής παράταξης. Από εδώ ξεκινούν οι προϋποθέσεις για την ριζική ανασύνθεση του πολιτικού τοπίου στη χώρα μας. Μόνον αν δούμε έτσι τα πράγματα θα βρουν όλοι οι αριστεροί και προοδευτικοί πολίτες αξιόπιστη και ξεκάθαρη πολιτική έκφραση στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., μόνο έτσι θα ξεχωρίσει στα μάτια του κόσμου η σύγχρονη Αριστερά από την γνήσια νέα Δεξιά η οποία προς το παρόν βρίσκεται διασπαρμένη σε όλα τα κόμματα και τις πολιτικές δυνάμεις χρησιμοποιώντας διαφορετικά προσωπεία, υπηρετώντας σκόπιμα και αποτελεσματικά το θολό πολιτικό λόγο και την πεποίθηση ότι όλοι ίδιοι είναι.

ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΠΑ.ΣΟ.Κ

Όλα τα παραπάνω περιγράφουν τα αίτια της ήττας μας, την κρίση του πολιτικού μας φορέα.

Εμείς τα στελέχη, τα μέλη του ΠΑ.ΣΟ.Κ, δεν πρέπει όμως να αρκούμαστε σε διαπιστώσεις και περιγραφές της κρίσης. Δεν μπορούμε να εγκληματούμε, με αιματηρές εμφύλιες διαμάχες που κανένα παραγωγικό αποτέλεσμα δεν έχουν.

Οφείλουμε να θέσουμε το δικό μας λιθαράκι, στο να ξεπεράσουμε την , ιδεολογική, πολιτική, οργανωτική κρίση του χώρου μας.

Τα εκατομμύρια των Ελλήνων που εμπιστεύονται το ΠΑ.ΣΟ.Κ, ή που περιμένουν από εμάς, να δείξουμε ότι αλλάξαμε, καταλάβαμε, τολμήσαμε, για να μας εμπιστευτούν ξανά, δίνουν σε όλους μας σαφή και καθαρή εντολή.

Ενωθείτε- αλλάξτε- προχωρήστε-νικήστε.

Το ΠΑ.ΣΟ.Κ, δεν είναι ιδιοκτησία των στελεχών του, δεν αποτελεί το δέμας της μάχης για τη Προεδρία του, είναι δημιούργημα του Ελληνικού Λαού, που επένδυσε σε αυτό τις προσδοκίες του για ένα καλύτερο μέλλον.

Για αυτό και στο ΠΑ.ΣΟ.Κ, ΔΕΝ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ.

Ο δρόμος για τη Νίκη περνάει από τη διατύπωση μίας νέας πολιτικής συμφωνίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ με το ΛΑΟ, από την εσωτερική του ανασυγκρότηση.



ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΟΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ


Το ΠΑ.ΣΟ.Κ, γεννήθηκε στην κρισιμότερη στιγμή της νεότερης Ελληνικής Ιστορίας. Μετά από μία Εθνική Τραγωδία, μετά από μία περίοδο πολιτικής ανωμαλίας, με τη Δημοκρατία να βρίσκεται σε κρίση.

Κατάφερε, μέσα σε αντίξοες συνθήκες να πραγματοποιήσει τον ιστορικό του ρόλο. Να είναι το πρώτο κόμμα στην Ελληνική Πολιτική Ιστορία, με σοσιαλιστική κατεύθυνση που ανέλαβε τη διακυβέρνηση του Τόπου, και μάλιστα εγκαθιδρύοντας μία μακρά περίοδο πολιτικής ηγεμονίας της αριστεράς και της Κεντροαριστεράς στην Πατρίδα μας.

Να κατοχυρώσει την ισότιμη συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρώπη.

Να προωθήσει την Ευρωπαϊκή πορεία της Κύπρου.

Να δημιουργήσει για πρώτη φορά το κοινωνικό κράτος στη Χώρα μας.

Να θεσμοθετήσει και να υπηρετήσει τα κοινωνικά δικαιώματα στη χώρα μας.

Να πραγματοποιήσει για πρώτη φορά τον αναγκαίο εκσυγχρονισμό στην Ελληνική Κοινωνία.

Σήμερα χρειαζόμαστε καινούριους στόχους, νέες προτεραιότητες.

Στόχους και προτεραιότητες για την Ελλάδα και το Λαό.


Σε αυτό το πλαίσιο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πρέπει να πρωταγωνιστήσει στη δημιουργία ενός σύγχρονου κοινωνικού και πολιτικού κινήματος:


1ον Απέναντι στην κυριαρχία των δυνάμεων της αχαλίνωτης αγοράς στο κοινωνικό κράτος , πρέπει να αντιπαραταχθούν οι δυνάμεις της κοινωνίας.

2ον Απέναντι στην παγκόσμια μονοκρατορία των Η.Π.Α και το μονοπολικό παγκόσμιο μοντέλο διακυβέρνησης που γεννά αυταρχισμό, πρέπει να προταθεί μια νέα μορφή παγκόσμιας δημοκρατικής διακυβέρνησης που θα βασίζεται στον ελεύθερο αυτοπροσδιορισμό των λαών ,στον σεβασμό των υπαρχόντων συνόρων, στην ειρήνη και στη ισότιμη συνεργασία των εθνών.

3ον Απέναντι στην εντεινόμενη επιχείρηση πολιτιστικής και πολιτισμικής ισοπέδωσης της ταυτότητας των λαών προς ένα κατώτερο επίπεδο πολιτιστικής ομοιομορφίας που εξυπηρετεί τα «απαραίτητα» καταναλωτικά πρότυπα του νεοφιλελεύθερου κοσμοπολιτισμού, πρέπει να αντιπροταθεί ο σεβασμός στον πλούτο και την διαφορετικότητα του ανθρώπινου πολιτισμού, μακριά όμως από διχαστικές λογικές της «ανωτερότητας» και της «καθαρότητας» της φυλής. Σταθερή επιδίωξη οφείλει να είναι ένας νέος παγκόσμιος πολιτισμός, χωρίς δογματισμούς ,ο οποίος θα προάγει πρωτίστως τον ίδιο τον άνθρωπο.

4ον Απέναντι στην καταστροφική διαχείριση του περιβάλλοντος που συντηρείται με πεισματικό τρόπο από τους εντολοδόχους κυβερνήτες παγκόσμιων επιχειρηματικών συμμαχιών , πρέπει να αντιπαρατεθεί η οργανωμένη κοινωνική συμμαχία που θα έχει ως στόχο την βιώσιμη ανάπτυξη με σεβασμό και σε αρμονία με τη φύση και το περιβάλλον.

5ον Απέναντι στην κάθε λογής βία , όπως αυτή εκφράζεται από τους επεκτατικούς πολέμους, τον ρατσισμό, την τρομοκρατία, την κρατική αυθαιρεσία ή την κοινωνική εγκληματικότητα η οποία «δικαιολογεί» τον περιορισμό των ελευθεριών του πολίτη προκειμένου να «προστατευθεί», πρέπει να αντιπαρατεθεί η δημοκρατική ευνομούμενη σύγχρονη πολιτεία η οποία διασφαλίζει τις ατομικές ελευθερίες και διευρύνει τα κοινωνικά και ατομικά δικαιώματα.

6ον Απέναντι στην νέα και παλαιά μορφή φτώχειας , στον κοινωνικό αποκλεισμό, στην νέα και παλαιά μορφή αναλφαβητισμού και στις νεόκοπες συνταγές «αναπτυξιακής προσαρμογής» της παγκόσμιας κοινωνίας στο απρόσκοπτο παιχνίδι κέρδους και εξουσίας των λίγων ,που αποσκοπεί κυρίως στην ελαστική και χαμηλά αμειβόμενη υποαπασχόληση , πρέπει να προταθεί ξεκάθαρα ο περιορισμός της κερδοσκοπίας και η πραγματική αναπτυξιακή προσαρμογή των επιχειρηματικών επιδιώξεων στις ανθρώπινες ανάγκες της κοινωνίας. Η υπεράσπιση της ιδέας του αποτελεσματικού κοινωνικού κράτους, η αναδιανομή του πλούτου υπέρ των πολλών ,η διαγραφή των χρεών του τρίτου κόσμου, η διασφάλιση του δικαιώματος της εργασίας , της κοινωνικής ασφάλισης, της δωρεάν μόρφωσης και του ελεύθερου χρόνου αποτελούν ελάχιστες προϋποθέσεις για την παγκόσμια κοινωνική συνοχή.

7ον Απέναντι στην αδύναμη και υποταγμένη ηγεσία της Ε.Ε η οποία της επιβάλλει μοιρολατρικά τον ρόλο του κομπάρσου στις παγκόσμιες εξελίξεις ,ουραγό και τοποτηρητή του παγκόσμιου μονοπολικού μοντέλου διακυβέρνησης που προωθεί ο νεοφιλελευθερισμός, φοβισμένο παρατηρητή των γιγάντων της ανατολής (Κίνα – Ινδία – Ρωσία - Άπω Ανατολή), απέναντι στις από κοινού ανίκανες και εγκλωβισμένες ηγεσίες των σοσιαλδημοκρατικών – εργατικών – αριστερών κομμάτων να χαράξουν ενιαία πολιτική εμπνέοντες στους λαούς ένα κοινό όραμα, μια κοινή εναλλακτική στρατηγική διακυβέρνησης που θα καθιστά την Ευρώπη ισχυρό διεθνή παράγοντα ειρήνης συνεργασίας και αμφισβήτησης του παγκόσμιου μοντέλου ανάπτυξης προς όφελος των λαών, πρέπει να αντιπαρατεθούν άμεσα πρωτοβουλίες ,δράσεις και συντονισμός όλων των προοδευτικών κοινωνικών δυνάμεων. Η Ε.Ε βρίσκεται ήδη σε κατήφορο . Οδεύει στην πολυδιάσπαση και τον αποπροσανατολισμό με απροσδιόριστες συνέπειες για χώρες όπως η Ελλάδα ,οι οποίες θα πληγούν πρώτες και ποικιλοτρόπως από αυτή την εξέλιξη. Κοινωνικό και πολιτικό κίνημα τώρα για μια Ενωμένη Ευρώπη με ισχυρό και αυτόνομο ρόλο στην διεθνή σκηνή, ανασταλτικό παράγοντα στην οικοδόμηση ενός μονοπολικού κόσμου, παράγοντα συνεργασίας ,ειρήνης ,σταθερότητας και βιώσιμης ανάπτυξης, πρότυπο κοινωνικής συνοχής και εναλλακτικής προοδευτικής διακυβέρνησης για κάθε οργανωμένη κοινωνία. Ισχυρό εργαλείο και αξιόπιστο σύμμαχο για κάθε κοινωνικό κίνημα δημοκρατικής μεταρρύθμισης παντού επάνω στη γη.

8ον Απέναντι σε κάθε προέλευσης κλίκες που εμφιλοχωρούν σε όλα τα κόμματα της χώρας μας και επιδιώκουν με την πρακτική τους να μετατρέψουν την κοινωνία και ιδιαίτερα τη νέους σε παθητικούς θεατές της σκληρής πραγματικότητας και οπαδούς της «αναγκαίας» προσαρμογής, πρέπει να αντιταχθεί η γνώση της ιστορίας και της παράδοσης μας, η ελεύθερη σκέψη, η διάθεση για ρήξεις και ανατροπές όπου και όταν χρειαστεί.

9ον Απέναντι στο ραγιαδισμό και την πελατειακή σχέση που επιδιώκει η κάθε μορφής και επιπέδου εξουσία πρέπει να αντιπαραθέσουμε την δική μας λογική ,την οποία αρκετοί από εμάς υπηρετήσαμε με προσωπικό «κόστος» στο πρόσφατο παρελθόν, για αξιοκρατία και ίσες ευκαιρίες. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ εξάλλου και η νεολαία του, όταν έδινε την μάχη και σε αυτές τις βουλευτικές εκλογές υπερασπιζόταν τα θετικά βήματα που είχε κάνει προς αυτή την κατεύθυνση , ανεξάρτητα αν ήταν συνειδητή αυτή η επιλογή από το σύνολο των στελεχών του.

10ον Απέναντι στους διαχρονικούς πολιτικούς στρατηγούς επίδοξους πατέρες και διαχειριστές των απόψεων και των ονείρων της κοινωνίας και των πολιτικών της εκφράσεων , πρέπει να προωθηθεί και να κατοχυρωθεί η ελεύθερη ,αυτόνομη, προσωπική και συλλογική συμμετοχή.

11ον Απέναντι σε όσους προσπάθησαν και προσπαθούν να μετατρέψουν τα συλλογικά κόμματα από χρήσιμα δημοκρατικά εργαλεία σε «άμορφες», «άχρωμες» και «άοσμες» λέσχες συζητήσεων και αοριστολογίας, κάθε ανήσυχος και ελεύθερα σκεπτόμενος πολίτης οφείλει να πρωταγωνιστήσει ώστε το ΠΑ.ΣΟ.Κ να έχει την ακριβώς αντίστροφη πορεία . Ανοιχτή συμμετοχή, δράση, συγκεκριμένες θέσεις και κινήματα παντού μέσα στην κοινωνία για την προοδευτική ανατροπή , για την μετατόπιση του πολιτικού κέντρου βάρους προς τα αριστερά.




Στο ίδιο πλαίσιο το ΠΑ.ΣΟ.Κ οφείλει να διαμορφώσει ένα σύγχρονο κυβερνητικό προγραμματικό πολιτικό λόγο


Οι βασικές προτεραιότητες ενός τέτοιου σχεδίου μπορεί να είναι:

1. Νέος Εθνικός Σχεδιασμός: Η Ελλάδα είναι μία Ευρωπαϊκή Χώρα. Πρωταγωνιστεί στο πλαίσιο της Ευρώπης, για την προώθηση της Ειρήνης, της Αλληλεγγύης, της Ισότητας. Διεκδικεί Πολιτικές, οι οποίες έχουν ως προτεραιότητα την κοινωνική ισότητα, την κοινωνία των 3/3, την κοινωνία της ισότητας ευκαιριών. Διεκδικεί μία Ευρώπη, που να παράγει πολιτική και όχι μία Ευρώπη των Τραπεζιτών, των δεικτών και των αριθμών. Η Ελλάδα είναι μία χώρα με σχέδιο ανάπτυξης, αυτοπεποίθηση για την πραγματοποίησή του. Μία χώρα που γνωρίζει τα φυσικά της πλεονεκτήματα, προστατεύει το περιβάλλον της, εκσυγχρονίζει την παιδεία της, επενδύει στην κοινωνική της συνοχή. Η Ελλάδα, μπορεί να υπερασπίζεται αποτελεσματικά τα Εθνικά της Συμφέροντα. Δεν διεκδικεί τίποτα από τους γείτονές της, δεν παραχωρεί όμως τίποτα από τα δικαιώματα του Ελληνισμού, δεν διαπραγματεύεται τα κυριαρχικά της δικαιώματα και τα σύμβολα του Ελληνισμού.
2. Ανάπτυξη Παντού και Για όλους: Η Ελλάδα μπορεί να πετύχει. Να μπει σε αναπτυξιακή τροχιά, να παράγει πλούτο. Για να γίνει ο στόχος πραγματικότητα, χρειάζεται μία κοινωνική συμφωνία με προοπτική. Η συμφωνία αυτή ορίζει, τους τομείς που θα επενδύσουμε, την ενεργοποίηση των δυνάμεων της Αγοράς για την επιτυχία του σχεδίου, τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις του Κράτους για να μπορεί να στηρίξει την Εθνική Προσπάθεια και τέλος το δίκαιο καταμερισμό των οφελών. Για εμάς η ανάπτυξη, δεν αρκεί να διαπιστώνεται ως δείκτης στα Οικονομικά μεγέθη, αλλά πρέπει να πιστώνεται από τον Πολίτη ως βελτίωση της καθημερινής του ζωής.
3. Σύγχρονο Κοινωνικό Κράτος: Για εμάς τους Σοσιαλιστές, η Πολιτεία, το Κράτος, υπάρχει για να υπηρετεί την Κοινωνία πρώτιστα και μετά την Οικονομία. Ο πολίτης, πρέπει να καταλαβαίνει ότι η Πολιτεία τον νοιάζεται, για να αγαπάει και αυτός στη συνέχεια τον Τόπο του. Η οικογένεια, η νεολαία, ο συνταξιούχος έχουν την ανάγκη, από ένα σύγχρονο κοινωνικό κράτος. Ένα κράτος που να παρέχει υπηρεσίες που κάνουν τη ζωή του ευκολότερη και όχι από επιδόματα φτώχειας. Από πολιτικές που καθιερώνουν κοινωνικό μισθό, που προκύπτει από βάρη του Πολίτη που αναλαμβάνει η Πολιτεία και όχι από αναποτελεσματική φιλανθρωπία. Μία τέτοια εξάλλου κοινωνική πολιτική, μπορεί να αξιοποιεί στο έπακρο και ορθολογικά τόσο τις διαθέσιμες οικονομικές μας δυνατότητες όσο και την κοινωνία των πολιτών, στην οποία πρέπει να δώσουμε υπόσταση.
4. Επένδυση στον Πολιτισμό και την Παιδεία: Στο σύγχρονο κόσμο, η γνώση είναι δύναμη. Δύναμη ικανή να αλλάξει το συσχετισμό δυνάμεων, τα κοινωνικά δεδομένα. Η πληροφόρηση είναι πηγή εξουσίας, και μάλιστα για πρώτη φορά τόσο αποτελεσματικά προσιτή σε όλους. Για εμάς τους Σοσιαλιστές, η διάχυση της γνώσης είναι η πρώτη προτεραιότητα. Ο εκσυγχρονισμός του Εκπαιδευτικού συστήματος με δύο στόχους, αφενός την ομαλή ένταξη του νέου έλληνα, σε ένα περιβάλλον παγκόσμιου χωριού, με δυνατότητες αλλά και εφόδια, αφετέρου την συμβολή στη δημιουργία ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων που μπορούν να κρίνουν τις εξελίξεις. Επενδύουμε στον Πολιτισμό, γιατί πιστεύουμε στην καθημερινή καλλιέργεια του ανθρώπου, στην πνευματική παραγωγή της Ελλάδας, που πρέπει να συνεχιστεί. Πιστεύουμε ότι Πολιτισμός είναι ότι υπάρχει γύρω μας, πρωτίστως μάλιστα το Περιβάλλον που ζούμε, η επένδυση στον Πολιτισμό, δεν είναι μουσειακή επένδυση μόνο στην παράδοση, είναι κυρίως επένδυση στο παρόν και στο μέλλον. Επενδύουμε στην Έρευνα. Η Ελλάδα, για να ανταποκριθεί στο σύγχρονο κόσμο, πρέπει να επενδύσει στην έρευνα, στην καινοτομία. Η επένδυση να γίνει με σχέδιο, το οποίο θα έχει την κοινωνική αποδοχή και συμμετοχή. Για αυτό άλλωστε το λόγο για εμάς είναι αδιαπραγμάτευτος ο Δωρεάν και Δημόσιος Χαρακτήρας της Ελληνικής Ανώτατης Εκπαίδευσης, αναγνωρίζοντας όμως και είμαστε έτοιμοι, να κάνουμε τις αναγκαίες αλλαγές, για τη δημιουργία της σύγχρονης δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
5. Σύγχρονη διακυβέρνηση: Η Ελλάδα χρειάζεται μία σύγχρονη διακυβέρνηση. Μία διακυβέρνηση, με ενισχυμένο το κοινοβούλιο και αποδυναμωμένη την Εκτελεστική Εξουσία, με αναβαθμισμένες τις λειτουργίες όλων των βάθρων της Δημοκρατίας, και με διευρυμένες αρμοδιότητες, με ένα εκλογικό σύστημα σταθερό, που θα διασφαλίζει την πολυφωνία παντού αλλά και την κυβερνητική σταθερότητα, πάνω από όλα όμως την αυτονομία του πολιτικού συστήματος από τη διαπλοκή. Η αυτονομία της πολιτικής, δεν είναι μόνο ζήτημα ανένδοτων αγώνων, όσο είναι ζήτημα θεσμικής θωράκισης της κοινωνίας, όσο επίσης είναι ζήτημα διεύρυνσης της Δημοκρατίας και του κύκλου αυτών που αποφασίζουν. Η περιστολή της διαπλοκής δεν είναι προσωπικό ζήτημα κανενός, είναι σοβαρή πολιτική επιλογή που απαιτεί τόλμη, σχέδιο με βάθος, ρήξεις και τομές.






ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ


ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ


Αρχικά θα ήταν χρήσιμο, να δούμε τον ορισμό του κόμματος, όπως όλα τα εγχειρίδια πολιτικής επιστήμης τον παραθέτουν. Δηλαδή κόμμα δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα σύνολο ανθρώπων που επιδιώκουν την άσκηση της εξουσίας σκοπεύοντας στην εφαρμογή ενός προγράμματος.

Συστατικά δηλαδή στοιχεία της έννοιας του κόμματος είναι οι άνθρωποι που το αποτελούν, οι ιδέες που έχουν καθώς και το πλαίσιο μέσα στο οποίο το συγκεκριμένο συλλογικό υποκείμενο λειτουργεί .

Κάθε συλλογικό υποκείμενο, έχει ένα πλαίσιο αρχών, που ορίζουν τη λειτουργία του καθώς και ένα τρόπο διεύθυνσης και διοίκησης. Είναι δηλαδή προφανές ότι υπάρχουν σώματα αποφάσεων, διαδικασία λήψης των αποφάσεων και όργανα εκτέλεσής τους, εάν μιλάμε για ένα δημοκρατικά δομημένο κόμμα.

Σαφώς και στην πολιτική υπάρχουν κόμματα, όπου η πυραμίδα που στην προηγούμενη πρόταση περιγράφηκε λειτουργεί αντίστροφα. Υπάρχουν δηλαδή όργανα που αποφασίζουν, και σώματα που εκτελούν.

Με δεδομένο ότι εμείς υιοθετούμε το μοντέλο ενός δημοκρατικά δομημένου κόμματος, πρέπει να σημειώσουμε ότι διαχρονικά υπάρχουν δύο μοντέλα κόμματος. Το κόμμα στελεχών, που έχει στελέχη ανά χώρους και διαρθρώνει τη δομή του γύρω από αυτά. Κυρίως όμως γύρω από τα κοινοβουλευτικά στελέχη. Και το μαζικό κόμμα, από την άλλη μεριά, το οποίο βασίζεται στην μεγάλη συμμετοχή πολιτών στις τάξεις του. Η τελευταία μορφή κόμματος είναι η κυρίαρχη, αφού και τα κατ εξοχήν κόμματα στελεχών, όπως τα συντηρητικά και φιλελεύθερα την έχουν υιοθετήσει, και εκτός αυτού είναι και συμβατή με την ιστορική μας παράδοση, αφού το μαζικό κόμμα είναι δημιούργημα της μαρξιστικής σχολής σκέψης. Εξάλλου και το ΠΑ.ΣΟ.Κ., από την ίδρυσή του αυτή τη βασική πολιτική επιλογή έκανε και μάλιστα σε αντιδιαστολή με τις οργανωτικές επιλογές της Ένωσης Κέντρου.

Ενόψει των ανωτέρω οι προτάσεις που ακολουθούν αφορούν, τη δομή ενός μαζικού πολιτικού κόμματος, που είναι ανοιχτό, έχει δημοκρατική δομή και συλλογικότητα στην ηγεσία του.



Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΗΜΕΡΑ


Σήμερα είναι προφανές ότι πρέπει να μιλάμε για ανυπαρξία παρέμβασης του κόμματος και των στελεχών του στην κοινωνία.

Οι οργανωτικές παρεμβάσεις που έγιναν τα τελευταία χρόνια, αντί να αντιμετωπίσουν τα διαλυτικά φαινόμενα που εδώ και εφτά τουλάχιστον χρόνια παρουσιάστηκαν στην οργανωτική δομή του ΠΑΣΟΚ, δυστυχώς τα επέτειναν.

1. Είμαστε ένα κόμμα στελεχών, τα οποία επιβεβαιώνουμε την κομματική μας ισχύ στρατεύοντας ψηφοφόρους για τις εσωκομματικές διαδικασίες, χωρίς όμως το αποτέλεσμα να δημιουργεί νικηφόρα σχήματα σε τοπικό ή κλαδικό επίπεδο.
2. Απουσιάζει πλήρως η πολιτική από τη λειτουργία της οργάνωσης αφενός για πρακτικούς λόγους, επί παραδείγματι, είναι αδύνατο να κινητοποιηθούν οι χιλιάδες μας ψηφοφόροι ανά δήμο και να συμμετέχουν, στην καθημερινή ζωή της οργάνωσης αφετέρου γιατί τα όργανα βάσης πολλές φορές στελεχώνονται από πρόσωπα που επέβαλαν παράγοντες του κόμματος, ως « βολικά» για τη συντήρηση των τοπικών συσχετισμών.
3. Η απουσία πολιτικών διαδικασιών, επί της ουσίας, υπονομεύει την λογοδοσία των οργάνων, εμποδίζει την ανανέωσή τους υπονομεύει την πολιτική τους αυτονομία και λειτουργία.
4. Οι χιλιάδες των ψηφοφόρων που συμμετέχουν στις διαδικασίες μας, θεωρούν ότι η πολιτική τους υποχρέωση εξαντλείται στην εκλογή στα όργανα εκείνων που τους στρατολόγησαν και ότι καμία άλλη υποχρέωση δεν έχουν. Εξάλλου πολλές κάποιος στρατολογείται και ψηφίζει στις διαδικασίες μας από πελατειακή υποχρέωση απέναντι σε όποιον το κινητοποιεί.
5. Μία σειρά πολιτών που έχουν διαφορετική συνείδηση για την πολιτική συμμετοχή, απομακρύνονται από την κομματική ζωή, διότι θεωρούν ότι σε μία τέτοιου είδους λειτουργία κόμματος δεν έχουν καμία τύχη, δεν πρόκειται ποτέ να αξιοποιηθούν κυρίως όμως να προσφέρουν. Η ανυπαρξία δηλαδή πολιτικής συζήτησης ακόμα σύγκρουσης εμποδίζει την ανάδειξη των στελεχών που διαθέτουν πολιτική επάρκεια, αφού επιβραβεύεται μόνο ένας αδιέξοδος εσωκομματικός οργανωτισμός.
6. Όλα τα παραπάνω συνηγορούν στη δομή ενός αδύνατου κόμματος, που υπάρχει με αυτοσκοπό της εσωτερικές του διαδικασίες, αποκομμένου από την κοινωνία και της ανάγκες της, καταδικασμένο απλά να αναπαραγάγει την ιδιώτευση που υπάρχει στην κοινωνία μας στο εσωτερικό του. Αυτή την κατάσταση οφείλουμε να ανατρέψουμε, με την δημιουργία ενός σύγχρονου εξωστρεφούς και παρεμβατικού κόμματος



Εάν τελικά σκοπός της λειτουργίας του κόμματος τα τελευταία χρόνια, ήταν η διάλυση των εσωκομματικών μηχανισμών, στόχος εξ αρχής λανθασμένος, το αποτέλεσμα των βασικών επιλογών, ήταν, να γιγαντώσουν οι μηχανισμοί και να διαλυθεί η οργανωμένη παρέμβαση του κόμματος. Απαλλάξαμε δε, με την έλλειψη πολιτικών διαδικασιών και τους διάφορους «ομαδάρχες» από την ανάγκη να εξηγούν τη πολιτική στάση και τις επιλογές τους ενώπιον ενός δύσκολου ακροατηρίου, καθιστώντας μόνο κριτή το βολικό τηλεοπτικό κοινό. Δυστυχώς αντικαταστήσαμε τον πολιτικό διάλογο με την τηλεοπτική ατάκα.

Η ορθή πολιτική θα ήταν, η πολιτικοποίηση των διαδικασιών, ώστε να υποχρεώνονται οι μηχανισμοί που υπάρχουν και θα υπάρχουν, να τοποθετούνται πολιτικά, να υποχρεωθούν από προσωπικούς στρατούς να μετατραπούν σε ρεύματα ιδεών ωφέλιμα για την παράταξη και τη λειτουργία μας. Να μετατραπούν από θύλακες τις αποδιάρθρωσης σε νικηφόρες συνιστώσες.


ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ


Τα κόμματα της δημοκρατικής αριστεράς δεν αποτελούν κατασκευάσματα στο κενό ή σε συνθήκες εργαστηρίου. Αποτελούν την πολιτική αναφορά κοινωνικών τάξεων ή ομάδων, τη συστοίχηση συμφερόντων.

Η οργανωτική διάταξη λοιπόν του πολιτικού φορέα και η ανάπτυξή της δεν είναι ένα ουδέτερο ζήτημα. Υπακούει σε μία βασική πολιτική επιλογή, ότι δηλαδή επιλέγει ένα πολιτικό κόμμα να εκφράζει συγκεκριμένες κοινωνικές δυνάμεις έχοντας δομή και λειτουργία που του επιτρέπει να κάνει πράξη τις πολιτικές του επιλογές.

Το εύρος των δυνάμεων που εκφράζει ένα πολιτικό κόμμα καθορίζει το εάν είναι πολυσυλλεκτικό ή όχι. Για να είναι πάντως πλειοψηφικό οποιοδήποτε κόμμα πρέπει να είναι πολυσυλλεκτικό κόμμα.

Το ΠΑΣΟΚ, είναι ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα υπό την έννοια ότι πρέπει να εκφράζει τα κατώτερα και τα μεσαία στρώματα της κοινωνίας στα πλαίσια μιας εθνικής και ευρωπαϊκής προοπτικής. Δηλαδή ενδεικτικά πάντα, τους εργάτες τους αγρότες, τους υπαλλήλους, τους ανέργους, τους συνταξιούχους, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους επιστήμονες, τη νεολαία και τους μεσαίους και νέους επιχειρηματίες.

Όλες αυτές οι κοινωνικές δυνάμεις πρέπει να υπάρχουν και να εκφράζονται στο ΠΑΣΟΚ, να αποτελούν νικηφόρες συνιστώσες του. Το ποιες συνισταμένες, συμμαχώντας μεταξύ τους θα γίνονται κυρίαρχη συνισταμένη της πορείας του ΠΑΣΟΚ, είναι ένα ζήτημα που θα το επιλύει η αέναη, αναγκαστικά, πολιτική διαπάλη.


ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ


Η αυτονομία μας, έναντι των παρασιτικών και εξωθεσμικών συμφερόντων, μπορεί να κατοχυρωθεί μέσα από ένα ζωντανό κόμμα. Ένα κόμμα με παρέμβαση στην κοινωνία και συνεκτικό πολιτικό λόγο.

Η συγκρότηση του κόμματος με βάση μια συγκεκριμένη οργανωτική διάταξη και η αποτελεσματικότητά του, είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για την κατοχύρωση της πολιτικής μας αυτονομίας. Εάν το κόμμα επί παραδείγματι, δεν καλύπτει τις οικονομικές του ανάγκες από τις εισφορές των μελών και την κρατική επιχορήγηση, τότε δεν μπορεί να είναι ανεξάρτητο.

Εάν το κόμμα δεν μπορεί, να αναπαραγάγει τον πολιτικό του λόγο μέσα από τα στελέχη του και τα μέλη του, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την ασφυκτική πίεση των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης που θέλουν εκείνα να ορίζουν τη θεματολογία της πολιτικής σύγκρουσης.

Για να κατοχυρώσουμε την αυτονομία του πολιτικού μας φορέα, είναι αναγκαιότητα τα μέλη του ΠΑΣΟΚ, να κατανοήσουν ότι η συμμετοχή τους έχει νόημα και αξία, ότι συναποφασίζουν τις εξελίξεις, ότι τελικά έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στις αποφάσεις.

Εν κατακλείδι, η δημοκρατική διαδικασία, ως διαδικασία, στην οποία συμμετέχουν πολίτες με δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις είναι αυτή που κατοχυρώνει την ύπαρξη σπονδύλωσης και οργανωτικής δομής, για ένα κόμμα, όπως το ΠΑΣΟΚ, γιατί πολύ απλά δίνει το κίνητρο της συμμετοχής στη ζωή του κόμματος.

Η ταύτιση της δημοκρατικής διαδικασίας με τις εκλογικές διαδικασίες, δηλαδή την κάλπη, είναι εσφαλμένη. Η δημοκρατία είναι η καθημερινή λειτουργία συναπόφασης, η οποία πρέπει να γίνεται με συγκροτημένο και αρθρωμένο τρόπο. Υλοποιείται, σε μεγάλο βαθμό με την καθιέρωση θεσμών συμμετοχής του πολίτη. Η δε συναπόφαση δεν οδηγεί πάντα σε κάλπες, ούτε σε μέσους όρους, αλλά μέσω του θεσμοθετημένου και συγκροτημένου διαλόγου σε συνθέσεις.

Στο συγκεκριμένο σημείο θα ήταν χρήσιμο να γίνει ένα σχόλιο για την έννοια του ανοιχτού κόμματος. Το ανοιχτό κόμμα, δυστυχώς ταυτίστηκε με την έννοια του κόμματος που απλά συμμετέχουν στις τάξεις του όσοι ψηφίζουν για την ανάδειξη των οργάνων του ακόμα και εάν ενεγράφησαν μέλη ή φίλοι την ημέρα της εκλογής.

Ανοιχτό κόμμα είναι το εξωστρεφές κόμμα που μπορεί να διαμορφώνει συμμαχίες με πολίτες και ομάδες πληθυσμών σε τοπικό, νομαρχιακό, εθνικό επίπεδο.

Είναι το κόμμα που μπορεί και δημιουργεί δίκτυα και κινήσεις πολιτών γύρω από τη δράση του.

Είναι το κόμμα στο οποίο ο καθένας μπορεί να ενταχθεί αποδεχόμενος όχι ένα κεντρικό πολιτικό δόγμα αλλά ένα πλαίσιο αρχών και αξιών εξ αρχής προσδιορισμένο, και ένα πλαίσιο δικαιωμάτων και υποχρεώσεων.

Είναι δηλαδή το κόμμα που είναι ανοιχτό σε ανθρώπους και ιδέες, ρεύματα της κοινωνίας, τα οποία μπορούν να αφορούν το σύνολο της κοινωνικής μας δραστηριότητας, χωρίς να ισοπεδώνει ποτέ τη διάκριση του «σκληρού πυρήνα» των ανθρώπων που το απαρτίζουν, με τον περίγυρο που συμμετέχει στις δράσεις του ή το στηρίζουν.





ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ


Πριν παρουσιάσoυμε συνοπτικά τις επιμέρους προτάσεις μας, θα ήταν χρήσιμο να επανέλθουμε σε ένα στοιχείο του ορισμού του κόμματος. Στο στοιχείο των ιδεών. Μπορεί να προτείνουμε το καλύτερο οργανωτικό μοντέλο, με τις ιδανικότερες προβλεπόμενες λειτουργίες, η βασική όμως δύναμη κινητοποίησης των ανθρώπων είναι οι ιδέες. Οι ιδέες που εγγυώνται την επίτευξη εθνικών και κοινωνικών στόχων. Κρίσιμο λοιπόν στοιχείο για την ανασυγκρότησή μας είναι οι θέσεις που θα προβάλλουμε στην κοινωνία. Αυτές θα φέρουν κατ΄ αρχάς ανθρώπους κοντά μας, η οργανωτική δομή συμβάλλει στην καλύτερη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού που είναι γύρω μας, αφενός, αναδεικνύει το χαρακτήρα της λειτουργίας μας αφετέρου.


ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΜΕΛΟΥΣ – ΜΗΤΡΩΟ ΜΕΛΩΝ


-ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ, ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ, ΙΣΟΤΙΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΠΟΦΑΣΗΣ.

-ΕΓΓΥΗΤΗΣ ΤΗΣ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ, ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΘΕ ΜΕΛΟΣ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ ΚΑΙ Η ΙΔΙΑ Η ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΟΡΓΑΝΩΣΗ.

-ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΟΡΙΖΟΝΤΙΑΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ,

- ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΟΡΙΖΟΝΤΙΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΩΝ.



Η νέα μορφή οργάνωσης η οποία προωθεί τις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης και αλληλεγγύης, της ισότητας των ευκαιριών οφείλει να νοηματοδοτεί την έννοια της δημοκρατίας μέσα από την καθημερινή λειτουργία της, θεμελιώδες στοιχείο της οποίας είναι ο κάθε ενεργός πολίτης που συμμετέχει σε αυτήν.


Μια πολιτική οργάνωση που θέλει να είναι σύγχρονη και αποτελεσματική δεν μπορεί να προκαλεί ασφυξία στα μέλη της, με άστοχες παρεμβάσεις που υποβαθμίζουν και ακυρώνουν την καθημερινή τους δράση.
Να ξαναδώσουμε αξία στο κάθε μέλος της οργάνωσης.
Να εμπεδώσουμε στην συνείδηση του ότι αποτελεί μια δημιουργική μονάδα στα πλαίσια μιας συλλογικής προσπάθειας και όχι μια απλή ψήφο που πολλές φορές είναι ισότιμη με την ψήφο ενός ανύπαρκτου ή απενεργοποιημένου μέλους.
Να δώσουμε «ζωτικό χώρο» και ρόλο σε όσο γίνεται περισσότερα μέλη εμπιστευόμενοι την κρίση και την προσωπικότητα τους.
Η αξία και ο σεβασμός στην ιδιότητα του μέλους πρέπει να είναι ακριβώς ίδια με την αξία και τον σεβασμό που πρέπει να επιδεικνύουμε στην συλλογική οντότητα που λέγεται πολιτικός μας φορέας, αν θέλουμε να μιλάμε για μια σύγχρονη πολιτική οργάνωση με προοπτική.

Μια διαφορετική πορεία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει ως αναγκαίες και απαραίτητες προϋποθέσεις:

Την δημιουργία ηλεκτρονικού ΜΗΤΡΩΟΥ ΜΕΛΩΝ της Οργάνωσης με δυνατότητα ανοιχτής πρόσβασης και ελέγχου.

Η συμμετοχή κάθε μέλους στην οργάνωση της Κόμματος πρέπει να είναι απόλυτα συνδεδεμένη με την ανοιχτή πολιτική του δράση και συνεπακόλουθα την προσωπική έκθεση της πολιτικής ταυτότητας του στην κοινωνία.

Η αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών μέσω της μηχανοργάνωσης του Αρχείου, όσο και η αξιοποίηση του Διαδικτύου για την δημόσια παρουσία του ΜΗΤΡΩΟΥ, είναι εξάλλου κάτι αντίστοιχο με αυτό που συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις κατάρτισης και δημοσιοποίησης των ψηφοδελτίων είτε στις βουλευτικές, είτε στις συνδικαλιστικές ή άλλες κλαδικές εκλογές επιτρέποντας ευθέως το κοινωνικό έλεγχο και τις πιθανές ενστάσεις πολιτών ή μεγάλου μέρους της κοινωνίας στη συμμετοχή κάποιου πολίτη στο κόμμα μας.

- Η πρόσβαση μπορεί να είναι διαβαθμισμένη σε δύο επίπεδα:

α) ως προς τα πλήρη στοιχεία των μελών από τους γραμματείς όλων των πρωτοβάθμιων οργανώσεων,

β) ως προς τα στοιχεία επικοινωνίας από το σύνολο των μελών.
- Το ΜΗΤΡΩΟ ΜΕΛΩΝ πρέπει να διαθέτει τα πλήρη και πραγματικά στοιχεία που προσδιορίζουν την ταυτότητα ( πλήρη στοιχεία της Αστυν. Ταυτότητας ), τον τόπο διαμονής και άσκησης εκλογικού δικαιώματος, τον τομέα εργασίας καθώς και τον τρόπο επικοινωνίας του κάθε μέλους (τηλέφωνο, e-mail).

- Ο έλεγχος πιθανών διπλοεγγραφών ή ελλιπών στοιχείων μπορεί να γίνεται άμεσα από κάθε γραμματέα πρωτοβάθμιας οργάνωσης με τη χρήση του αριθμού δελτίου αστυνομικής ταυτότητας μέσω του οποίου θα δίνεται η δυνατότητα πρόσβασης στα πλήρη στοιχεία του κάθε μέλους.

- Η δυνατότητα πρόσβασης στην on-line βάση δεδομένων του μητρώου μελών θα δίνεται στα δύο επίπεδα διαβάθμισης, με τη χρήση ενός κωδικού ο οποίος θα συμπίπτει με τον αριθμό που θα αναγράφεται στην ταυτότητα μέλους.
- Μέλος της Οργάνωσης μπορεί να εγγράφεται (σε χρόνο σαφώς προσδιορισμένο και ενιαίο για όλες τις μορφές οργανώσεων) κάθε έξι μήνες-ανανέωση κάθε έτος- όποιος το επιθυμεί και δηλώνει ότι αποδέχεται τις ιδεολογικές της αρχές , καταθέτοντας τα πλήρη στοιχεία του και καταβάλλοντας το αντίστοιχο χρηματικό ποσό συμμετοχής αυτοπροσώπως στις επιτροπές εγγραφής και ανανέωσης εγγραφής που θα συγκροτεί η κάθε οργάνωση ξεχωριστά σε πρωτοβάθμιο επίπεδο.

- Τις δύο ημέρες του χρόνου που θα επιλέγονται ως ημέρες εγγραφών νέων μελών θα πρέπει η κάθε πρωτοβάθμια οργάνωση να διεξάγει πολιτικές διαδικασίες ενημέρωσης των νέων μελών για το καταστατικό, τις πολιτικές θέσεις και τον άμεσο προγραμματισμό της.

- Η διατήρηση της 6μηνης περιόδου που πρέπει να παρέλθει προκειμένου ένα μέλος να μπορεί να λάβει μέρος στην εσωτερική ζωή της οργάνωσης ως προς τα δικαιώματα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι κρίνεται απαραίτητη.
- Οι ψευδείς δηλώσεις στοιχείων ή η ελλειμματική κατάθεση τους θα είναι μοναδικός και αυταπόδεικτος όρος (επί της διαδικασίας) για την απώλεια της ιδιότητας του μέλους. Η δυνατότητα αμφισβήτησης της δε , θα μπορεί να είναι στα χέρια κάθε απλού μέλους που πληροί όμως τις αντίστοιχες προϋποθέσεις.
- Ο πλήρης έλεγχος για την εγκυρότητα των στοιχείων που αναγράφονται στη βάση δεδομένων του ΜΗΤΡΩΟΥ ΜΕΛΩΝ θα πρέπει να γίνεται τουλάχιστον πριν από την εκλογή συντονιστικών οργάνων σε κάθε μορφή οργάνωσης , από οποιοδήποτε μέλος της ίδιας οργάνωσης το επιθυμεί.

- Δικαίωμα ένστασης κατά της εγκυρότητας μιας διαδικασίας, ως προς το μητρώο μελών που συμμετέχει σε αυτήν, έχει το κάθε απλό μέλος από οποιαδήποτε οργάνωση της Κόμματος και εφόσον αποδειχθεί μέσα από τη διαδικασία ανοιχτού ελέγχου ότι υπάρχει παρατυπία ή παράληψη στοιχείων αυτή κρίνεται αυτομάτως άκυρη.

- Το κάθε μέλος της οργάνωσης μπορεί να επιλέξει μόνο μια πρωτοβάθμια οργάνωση μέσα από την οποία μπορεί να ασκεί το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι για όλα και σε όλα τα επίπεδα του Κόμματος και μόνο. Μπορεί παράλληλα όμως να δραστηριοποιείται με δικαίωμα λόγου σε περισσότερες μορφές πρωτοβάθμιων οργανώσεων (επηρεάζοντας ενδεχομένως τις πολιτικές κατευθύνσεις και δράσεις) ανάλογα με τα ενδιαφέροντα του.

- Η αξιοποίηση της δυνατότητας οριζόντιας επικοινωνίας μεταξύ των μελών των πρωτοβάθμιων οργανώσεων δίνει το δικαίωμα, όταν και εφόσον ένα ποσοστό τουλάχιστον 10% των μελών το συναποφασίζει, να θέτει πολιτικά ζητήματα, τα οποία κρίνει κορυφαίας σημασίας, σε ανοιχτό διάλογο σε όλες τις πρωτοβάθμιες οργανώσεις προς διάλογο και συναπόφαση με τη μορφή εσωτερικών δημοψηφισμάτων.

- Η ισότιμη συμμετοχή κάθε πολίτη στις κορυφαίες διαδικασίες της Κόμματος (Συνδιασκέψεις, Συνέδρια, Περιφερειακές – Τοπικές Συνελεύσεις) και ο τρόπος ανάδειξης αντιπροσώπων οφείλει να είναι ίδιος και ενιαίος για όλους ανεξαιρέτως. Ποσοστώσεις ή κατ’ εξαίρεση συμμετοχές ή αντιπροσωπεύσεις θίγουν την αρχή της ισότητας μεταξύ των μελών κατά τις διαδικασίες λήψης των αποφάσεων.

- Τέλος για τον καλύτερο συντονισμό διαχείρισης της βάσης δεδομένων του Μητρώου Μελών προτείνεται η δημιουργία μιας κεντρικής ομάδας υποστήριξης η οποία θα έχει ως μοναδική αρμοδιότητα την υποστήριξη κάθε διαδικασίας που θα βοηθά στην προσβασιμότητα και την άσκηση ελέγχου του ηλεκτρονικού μητρώου από κάθε μέλος ή γραμματέα πρωτοβάθμιας οργάνωσης.

Το ΜΗΤΡΩΟ ΜΕΛΩΝ πρέπει να αποτελέσει την εγγύηση για κάθε στέλεχος-μέλος της οργάνωσης ότι συμμετέχει με όρους διαφάνειας και δημοκρατικής ισότητας στη διαμόρφωση της πολιτικής μας και αυτό θα μπορεί να το εγγυάται ο κάθε ένας μας ισότιμα και ξεχωριστά.


ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ

Ασφαλώς και οι φίλοι του κόμματος, πρέπει να συνεχίσουν να υφίστανται ως θεσμός. Πρέπει να αφορούν έναν κύκλο υποστηρικτών του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι χωρίς να αναλαμβάνουν τις δεσμεύσεις των μελών αλλά και χωρίς τα δικαιώματά τους εντάσσονται στη συνολικότερη προσπάθειά μας.

Ασφαλώς και πρέπει να δούμε την κατοχύρωση δικαιωμάτων των φίλων, του Κινήματος, όπως επί παραδείγματος,

η πρόσβασή τους στην επιμορφωτική λειτουργία του Κινήματος,

η συμμετοχή τους σε δημοψηφίσματα για την υιοθέτηση πολιτικών θέσεων,

η ισότιμη συμμετοχή τους με τα μέλη στις διαδικασίες που αναδεικνύουν τις προγραμματικές δεσμεύσεις του ΠΑΣΟΚ, σε τοπικό επίπεδο, όπως τα προγράμματα των δημοτικών μας παρατάξεων.


ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΝΕΟΛΑΙΑΣ

Η Νεολαία πρέπει να αποκτήσει ξανά την κάθετη και οριζόντια δομή της. Οι αλλαγές που χρειαζόταν, δεν ήταν στην σχέση της με το ΠΑ.ΣΟ.Κ, αλλά με την ανάγκη για εκσυγχρονισμό των εσωτερικών της δομών και τη ριζική της στροφή σε ανοιχτές κινηματικές διαδικασίες. Η σχέση της δε με το τοπικό ΠΑ.ΣΟ.Κ, πρέπει να αφορά τη συμμετοχή των μελών της όχι στην εκλογή των τοπικών οργάνων του ΠΑ.ΣΟ.Κ, αλλά στις συνελεύσεις του προγραμματισμού δράσης του ΠΑ.ΣΟ.Κ, σε κάθε περιοχή καθώς και στις διαδικασίες επιλογής των υποψηφίων του ΠΑ.ΣΟ.Κ, για όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις. Σε κάθε περίπτωση η ελευθερία των επιλογών και ο αυτοπροσδιορισμός στο οργανωτικό και πολιτικό επίπεδο ,μέσα στα πλαίσια των ιδεολογικών αρχών του Κινήματος, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την συμμετοχή όλο και περισσοτέρων νέων στο πολιτικό μας χώρο.


Η κομματική οργάνωση οφείλει να διατάσσει τις δυνάμεις της σε πλήρη αντιστοιχία με την υπάρχουσα διοικητική δομή της χώρας.


ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ


Σε κάθε Δήμο υπάρχουν οργανώσεις που εκφράζουν την κοινωνική αντιστοίχιση του κόμματος όπως ανωτέρω περιγράφεται. Ενδεικτικά μπορούμε να συζητήσουμε, για, οργανώσεις εμπόρων, συνταξιούχων, εργαζομένων, νέων επιστημόνων στις μονάδες ή τις Υπηρεσίες της περιοχής. Αυτοί συνιστούν την αντίστοιχη οργάνωση δουλειάς στο πλαίσιο του Δήμου.

Εκλέγουν όλα τα μέλη των ανωτέρω οργανώσεων Δημοτικό Γραφείο το οποίο αποτελεί το όργανο που συγκαλεί τις Δημοτικές Ολομέλειες, και ενοποιεί σε κοινό πρόγραμμα δράσης τις επιμέρους δημοτικές οργανώσεις.

Οι παραπάνω οργανώσεις σε ό,τι αφορά τα τοπικά προβλήματα συντονίζονται από το Δημοτικό Γραφείο και την Νομαρχιακή Επιτροπή.

ΕΝΔΙΑΜΕΣΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ

Θεωρούμε ότι είναι άτοπη η συντήρηση ενός σχήματος και Περιφερειακών και Νομαρχιακών Επιτροπών. Αυτό το σχήμα δημιουργεί σύγχυση αρμοδιοτήτων, και ανταγωνιστικές σχέσεις μεταξύ των οργάνων αυτών για το ποιος συντονίζει ή καθοδηγεί τι.

Είναι σαφώς αναγκαία η ύπαρξη ενός ενδιάμεσου πολιτικού οργάνου, το οποίο θα είναι εκλεγμένο στο σύνολο του και θα έχει σαφής πολιτικές αρμοδιότητες .

Είναι θέμα συζήτησης, εάν τα ενδιάμεσα όργανα θα συγκροτηθούν σε επίπεδο Νομού ή Περιφέρειας.

( Οι παραπάνω προτάσεις για την δομή των δημοτικών οργανώσεων αλλά και των Περιφερειακών-Νομαρχιακών οργανώσεων, αποτελεί προτεινόμενο κανόνα. Ασφαλώς και πρέπει να επεξεργαστούμε και εξαιρέσεις στα παραπάνω. Υπάρχουν για παράδειγμα οι μικροί Καποδιστριακοί δήμοι στους οποίους είναι αδύνατο να αναπτύξουμε σχήματα όπως παραπάνω, και ίσως πρέπει και η κατανομή των οργανωμένων δυνάμεων να γίνει διαφορετικά, όπως στις νησιωτικές περιοχές, όπου το σχήμα της Περιφερειακής ακόμα και Νομαρχιακής Δομής, θέλει διαφορετική αντιμετώπιση)


ΣΥΝΕΔΡΙΟ


Καθιέρωση δύο ειδών συνεδρίων. 1) Ενός ετησίου πολιτικού συνεδρίου, που επικυρώνει τον προγραμματισμό του κόμματος και λογοδοτεί για τα πεπραγμένα καθώς επίσης την ιεράρχηση των στόχων του ανά έτος 2) Ενός εκλογικού συνεδρίου, ανά τετραετία, το οποίο ψηφίζει το προγραμματικό πλαίσιο του κόμματος και εκλέγει τα όργανά του, ήτοι τον Πρόεδρο, το Γραμματέα, το Εκτελεστικό ή όπως αλλιώς ονομαστεί Γραφείο καθώς και το Εθνικό Συμβούλιο ή την Κεντρική Επιτροπή, στα μέλη της οποίας προστίθενται ο Πρόεδρος, ο Γραμματέας και το Εκτελεστικό Γραφείο.

Επί της ουσίας προτείνουμε ένα σχήμα συλλογικής ηγεσίας. Μετέχουν σε αυτή ο Πρόεδρος, ο Γραμματέας, τα υπόλοιπα μέλη του Εκτελεστικού Γραφείου. Έχουν δε συλλογική ευθύνη εκτέλεσης των αποφάσεων της Κεντρικής Επιτροπής, συντονισμού της κομματικής και πολιτικής δράσης, και ελέγχου της κυβερνητικής πολιτικής.

Στο πλαίσιο αυτό, ο Πρόεδρος, εκπροσωπεί του κίνημα, συγκαλεί και προεδρεύει στις συνεδριάσεις των οργάνων του, είναι επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας και λαμβάνει την εντολή σχηματισμού Κυβέρνησης.

Ο Γραμματέας, συντονίζει τη δράση της Κεντρικής Επιτροπής και των Τομέων της, συντονίζει την πολιτική και Οργανωτική δουλειά των υπολοίπων μελών της συλλογικής ηγεσίας, ενώ αναπληρώνει στις συνεδριάσεις των οργάνων τον Πρόεδρο, όποτε αυτό είναι αναγκαίο.

Προτείνουμε ένα σχήμα συλλογικής ηγετικής ομάδας, ως σχήμα, συνυπευθυνότητας αλλά και ως μόνη επιλογή αντιστοίχισης, με τις κοινωνικές ομάδες που πρέπει να εκφράζει το ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Υπάρχει μία ισχυρή επιχειρηματολογία υπέρ του σημερινού τρόπου επιλογής του Προέδρου του κόμματος, διότι εξασφαλίζει τη συμμετοχή της κοινωνίας, της ευρύτερης παραταξιακής βάσης στην επιλογή του προσώπου που θα προταθεί για το αξίωμα του πρωθυπουργού. Έχει όμως συγκεκριμένα κατά την άποψή μας μειονεκτήματα που δεν μπορούν να υποτιμηθούν. Πολλά μάλιστα τα αναδεικνύει και η σημερινή συγκυρία.

1. Επιτρέπει στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, να έχουν ισχυρό ρόλο στην εκλογή του Προέδρου. Αυτό οδηγεί σε εξάρτηση από εξωγενείς παράγοντες.
2. Δεν είναι δημοκρατικός τρόπος εκλογής, αλλά «δημοκρατικίστικος», διότι κανείς δεν μπορεί να ελέγξει τον Πρόεδρο, ο οποίος δεν υποχρεούται να λογοδοτεί καταστατικά πουθενά, δεν ελέγχεται από κανέναν.
3. Η παραπάνω παραδοχή μπορεί να οδηγεί σε έναν πολύ ισχυρό Πρόεδρο, αλλά και έναν Πρόεδρο ευάλωτο, στην κριτική. Η αναγνώριση της μεγάλης δύναμης, οδηγεί και σε γιγάντωση της ευθύνης, του προσώπου που ηγείται ακόμα και για καταστάσεις που δεν ευθύνεται. Εύκολα κάποιος μπορεί να αποποιείται τα μερίδιο των ευθυνών του, το είδαμε, το ζούμε αυτές τις ημέρες, μετακυλύοντας το σύνολο της ευθύνης σε αυτόν που ηγείται.

Για να πετύχει όμως αυτό το σχήμα πρέπει:

1)Να είναι διευκρινισμένες καταστατικά οι αρμοδιότητες όλων των μελών των ανωτέρω οργάνων.

2). Να είναι ορισμένη και σαφής η διαδικασία λογοδοσίας και ενδεχόμενα της ανάκλησης των προσώπων που συμμετέχουν σε ένα συλλογικό ηγετικό σχήμα.

Οι παραπάνω σκέψεις, χωρίς να αποτελούν πανάκεια ή μονόδρομο, έχουμε την πίστη, ότι μπορούν να αποτελέσουν την αφετηρία μίας συζήτησης και ανάλυσης που να επαναφέρει το Κίνημά μας σε μία νικηφόρα τροχιά.



11η Νοεμβρίου

Επιλέξαμε για λόγους αρχής, να μη στρατευθούμε στους διάφορους στρατούς αυτής της μάχης. Το επιλέξαμε γιατί θέλαμε νηφάλια να κρίνουμε ποιος είναι ο καταλληλότερος υπό αυτές τις συνθήκες για Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Πρέπει να συμφωνήσουμε: Η 16η Σεπτεμβρίου είναι η ημέρα που αποκάλυψε την Κρίση μας. Μία χρόνια Κρίση, που πρέπει να υπερβούμε. Είναι η ημέρα που αποκάλυψε τις αδυναμίες μας. Μας δίνει όμως και τη δυνατότητα να κάνουμε τις αλλαγές που επιβάλλονται, να ξεπεράσουμε την κρίση, την ήττα να πάμε Μπροστά. Αυτό είναι το χρέος μας.

Εδώ και πολλά χρόνια, βιώνουμε μία πρωτόγνωρη κρίση αξιών. Κρίση στην κοινωνία μας, κρίση στο κόμμα μας.

Δυστυχώς αντί να προσαρμόσουμε τις αξίες μας στη σύγχρονη εποχή, αλλάξαμε εμείς αξίες.

Κάποτε στο Πανεπιστήμιο, υπήρχε ο δάσκαλος, που διαπαιδαγωγούσε. Σήμερα υπάρχει ο καθηγητής που μοιράζει πληροφόρηση, προγράμματα και χρήματα.

Κάποτε στην κοινωνία μας υπήρχε ο πατριώτης, που υπερασπιζόταν την λαϊκή κυριαρχία και τα σύμβολα της χώρας. Σήμερα κυριαρχεί ο κοσμοπολίτης, που δεν καταλαβαίνει το νόημα των συμβόλων, την ανάγκη ο λαός να είναι κυρίαρχος.

Κάποτε αξία, ήταν η προσφορά. Σήμερα στόχος είναι το κέρδος, η προσωπική ωφέλεια.

Κάποτε αξία ήταν η αλληλεγγύη. Σήμερα το μέσον της προσωπικής ευδαιμονίας είναι ο άκριτος ανταγωνισμός, η εξόντωση του συνάνθρωπου.

Κάποτε αξία ήταν η έκφραση της γνώμης η αξιοπρέπεια ενώ σήμερα, ωφέλεια είναι η άκριτη στράτευση, η τοποθέτηση κατά το συμφέρον.

Κάποτε ανερχόσουν στην κομματική ιεραρχία ας επιτραπεί η έκφραση, με τις αξίες και τις απόψεις, σήμερα με τις επαφές και τις δημόσιες σχέσεις.

Αυτά απέρριψε ο λαός. Ο λαός απαιτεί από εμάς να έχουμε αξίες και να παλεύουμε για αυτές, δε μας θέλει μία χαλαρή εκδοχή της Δεξιάς.

Για αυτό ελάχιστοι είχαν το θάρρος, να φωνάξουν για τα λάθη της πορείας μας, τις λάθος αποφάσεις μας.

Θέλουμε να εκφράσουμε τη δυσαρέσκειά μας για όσα έγιναν από όλες τις πλευρές κατά τον Προεκλογικό Αγώνα για την ανάδειξη νέας ηγεσίας.

Ήρθε η ώρα να απαντήσουμε στο ερώτημα που έχουμε μπροστά μας.

Επιλέξαμε κάποια βασικά ερωτήματα, στα οποία η απάντηση οδηγεί στο πως θα υπάρξουν οι ελάχιστες απαραίτητες προϋποθέσεις για να δοθεί ακόμα μια ευκαιρία στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. να κάνει πράξη όλα όσα απαιτεί ο ελληνικός λαός από εμάς.

Τα ερωτήματα αυτά είναι:

1. Ποιο πρόσωπο ως αυριανός Πρόεδρος διασφαλίζει την ενότητα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
2. Ψηφίζουμε με γνώμονα την νίκη του ΠΑ.ΣΟ.Κ για να καταλάβει απλώς την εξουσία ή για να τεθούν σε προτεραιότητα όλα όσα θα κάνουν το ΠΑ.ΣΟ.Κ να αξίζει την εμπιστοσύνη του Ελληνικού λαού.
3. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ έχει ανάγκη από απλή εναλλαγή ηγεσίας ή από αλλαγή πολιτικής και φυσιογνωμίας.

Ως νέα Γενιά, είμαστε σε πείσμα των καιρών εδώ . Είμαστε έτοιμοι να διαδραματίσουμε το ρόλο που μας αξίζει. Είμαστε έτοιμοι από καιρό. Γιατί η σχέση μας με το ΠΑ.ΣΟ.Κ, είναι βιωματική ,είναι αξιακή.

Εμείς ζούμε για το ΠΑ.ΣΟ.Κ, δεν ζούμε από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Δεν έχουμε υπαλληλική σχέση με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Για αυτό συγκρουστήκαμε και θα συγκρουστούμε και στο μέλλον με όσους θέλουν εντός και εκτός ΠΑ.ΣΟ.Κ, να μας κάνουν υπαλλήλους και εξαρτημένους. Συγκρουστήκαμε και θα συγκρουστούμε με όσους θέλουν να μας ξαναβάλουν σε στρατούς, σε χαρακώματα. Απορρίπτουμε τον κυνισμό, τον αμοραλισμό, τον καιροσκοπισμό, τις δημόσιες σχέσεις, ως τρόπους ανάδειξης στελεχών.

Τα στελέχη αναδεικνύονται με τις ιδέες και τη δουλειά τους και όχι με «ασανσέρ».

Είμαστε εδώ σταθεροί και αδιαπραγμάτευτοι στις αρχές και στις αξίες μας. Με τις ιδέες και τις επιφυλάξεις μας.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, η επιλογή του προσώπου που θα ηγηθεί υπακούει και αυτή σε αξίες. Εμείς πρέπει να επιδιώκουμε τη Νίκη, επειδή η Νίκη αξίζει σε εμάς. Επειδή αξίζουμε τη Νίκη.

Γιατί έτσι μπορούμε να αλλάξουμε την κοινωνία. Να ξεπεράσουμε την κρίση αξιών, που είναι κρίση της κοινωνίας, να γίνουμε πρωτοπορία στην αναγέννηση της Ελληνικής Κοινωνίας.

Για αυτό και πιστεύουμε ότι ο καταλληλότερος για Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, είναι ο Γ.Παπανδρέου, υπό την έννοια ότι βάζει το πρόταγμα της Αλλαγής, του Κινήματος, ώστε να αξίζει τη Νίκη.

Με βάση το καταστατικά παράδοξο της εκ των προτέρων εκλογής προέδρου και εκ των υστέρων πολιτικής συζήτησης και απόφασης το περιεχόμενο αυτής της αλλαγής παραμένει το ζητούμενο.

Σύντροφε Πρόεδρε, τα τελευταία τρία χρόνια, εμείς αλλά και πολλοί άλλοι διαφωνήσαμε ανοιχτά με πολιτικές επιλογές σου και επιλογές προσώπων που θεωρήσαμε λάθος, χωρίς υστεροβουλίες. Πιστεύουμε μάλιστα ότι ο χρόνος και η ιστορία μας δικαίωσαν, δυστυχώς για όλους, με τρόπο δραματικό . Θέλουμε να είμαστε καθαροί, ότι εάν χρειαστεί θα το ξανακάνουμε προκειμένου να είμαστε χρήσιμοι στην κοινή πορεία.



ΚΑΜΑΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

ΝΑΤΣΗΣ ΜΑΚΗΣ Πρώην μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Ν.ΠΑ.ΣΟ.Κ.

ΠΑΝΤΑΖΗΣ ΚΩΣΤΑΣ Μέλος της Εθνικής Αντιπροσωπείας της Ν.ΠΑ.ΣΟ.Κ.

ΤΣΙΛΙΚΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑ.ΣΟ.Κ.